Maleńka Kasia miała nigdy nie chodzić, nie mówić i nie władać palcami u rąk. Lekarz, który otrzymał wyniki badań, stwierdził u dziewczynki rzadką chorobę genetyczną. Jednak nie udało mu się skontaktować z jej rodzicami, ich dane osobowe zaginęły gdzieś wśród milionów papierów i odnalazły się dopiero po dziesięciu latach. Tata Kasi błogosławi te dziesięć lat, w czasie których żył w niewiedzy. Gdyby wiedział, że nic nie da się zrobić, na pewno by się poddał. Tymczasem myślał, że jest ona po prostu mniej sprawnym dzieckiem i ze wszystkich sił rehabilitował córkę, woził do logopedy, nauczył się technik masażu. Dziś Kasia zachowuje się jak radosny dwulatek w ciele dwudziestoletniej kobiety. Biega po domu, przegląda książeczki o grubych kartkach i dopomina się czytania bajek. Umie wyciągnąć z szuflady kromkę chleba i wymawia kilka prostych słów. Nie nauczy się już wiele więcej, ale jest szczęśliwa, bo jest kochana i czuje się bezpieczna pod opieką rodziców. Teraz to oni potrzebują wytchnienia i pomocy dobrych ludzi, którzy czasami przez chwilę poczytają Kasi bajki. Oboje rodzice są już starsi, nieraz potrzebują odwiedzić lekarza, poddać się rehabilitacji albo zwyczajnie odpocząć. Z niecierpliwością czekają na to żeby móc przyjechać do Domu Dziennego Pobytu w Olszance koło Warszawy.
Placówka ta obejmie opieką dzienną, rehabilitacją społeczną i zawodową do 30 osób z orzeczeniem o niepełnosprawności. W szczególnych sytuacjach możliwy będzie pobyt całodobowy. Podopieczni, niepełnosprawni umysłowo i ruchowo, będą mogli korzystać z pięciu pracowni: techniczno – stolarskiej, krawieckiej, gospodarstwa domowego, multimedialnej i plastycznej. Niektórzy z nich zostaną przygotowani do podjęcia zatrudnienia w warunkach pracy chronionej. Znajdą się tam także pomieszczenia do prowadzenia działalności wspierającej, aktywizującej i rehabilitacyjnej, pokój do indywidualnego poradnictwa psychologicznego, kuchnia, jadalnia, łazienki, pokoje trzyosobowe przystosowane do pobytu całodobowego, sprzęty odpowiednie do realizacji zadań wspierająco – aktywizujących oraz do treningu samoobsługi, sprzęty sportowe, komputery i tv.
Dom będzie pozbawiony barier architektonicznych i wyposażony w ułatwienia sprzyjające osobom niepełnosprawnym. Planowane jest wykorzystanie w nim najnowszych rozwiązań ekologicznych: pompy ciepła ogrzewającej podłogę i paneli słonecznych ogrzewających wodę. W lecie nadmiar ciepłej wody przyda się w basenie.
Usytuowanie ośrodka w otulinie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego zapewni podopiecznym bezpieczeństwo, spokój i odpoczynek, pozwoli także uczyć ich ekologii. W ogromnym ogrodzie podopieczni skorzystają z hipo- i dogoterapii.
W okresie przerw w działaniu domu oraz w weekendy będzie możliwość zorganizowania turnusów rehabilitacyjnych, wytchnieniowych i innych.
Rodzice Kasi cieszą się, że będą mogli zostawić córkę w dobrych rękach podczas gdy sami w spokoju zrobią zakupy i odwiedzą lekarza. Są wdzięczni wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wspierają budowę ośrodka w Olszance. Opieka nad Kasią jest niezwykle trudna i wymagająca poświęceń, a przede wszystkim uwagi i czasu. Jej rodzice wiedzą, że nie dadzą sobie rady sami bez pomocy z zewnątrz. Nie każdy z nas może poświęcić czas i uwagę osobie niepełnosprawnej. Każdy jednak może materialnie wspomóc instytucje specjalizujące się w takiej pomocy jak ośrodek w Olszance. Liczy się każda złotówka. Nawet jeśli możemy wesprzeć budowę małą kwotą, najważniejsza jest miłość.
Już dziś Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Oddział Mazowiecki rozpoczyna zbiórkę środków na remont i rozbudowę nowego Ośrodka w Olszance. Wszystkie informacje są zawarte na stronie internetowej www.olszanka.tpd.org.pl. Wchodząc na tą stronę możesz tam przekazać środki na rewitalizację budynku.
